Buraya Reklam Ver!
İçerik öncesi - Bu alana reklam vermek için [email protected] adresine mail atabilirsiniz.
Satranç adaletini kaybediyor! Aslan Game Studio tarafınca geliştirilen Pawn of the Dead oyununun teknik ve tasarımsal detaylarını inceliyoruz.
Bilhassa Türk yapımı oyunların piyasada adından bahsettirdiği bu günlerde uzun süredir erken erişimde olan Pawn of the Dead de sonunda tam sürüme geçiyor. Çok çok fazla takdir edilesi yönüyle sınıfındaki oyunlara fark atan oyun, satranç ile karanlık evrenini birleştiriyor. Bilhassa yapısında iyiliğe karşı kötülüğün adil olmayan mücadelesini fazlaca hissettiren bu yegane yapımın teknik detaylarını gelin beraber inceleyelim. “Oyunlar sanattır” mottosuyla çalışan bir ekipten, sanatla alakalı yönü ağır bir oyun…
İçindekiler
- 1 Pawn of the Dead, iyilik ve kötülüğün amansız mücadelesi
- 2 İyiliğe karşı fenalık, tarafınızı seçin!
- 3 “Senaryo bittiyse kaldır at artık” türünde bir oyun değil, daima keyifli olabilecek şekilde tasarlanmış
- 4 Pawn of the Dead anlatmak istediğini gösteren bir oyun olmuş
- 5 Uzun lafın kısası
- 6 Pawn of the Dead, iyilik ve kötülüğün amansız mücadelesi
- 7 İyiliğe karşı fenalık, tarafınızı seçin!
- 8 “Senaryo bittiyse kaldır at artık” türünde bir oyun değil, daima keyifli olabilecek şekilde tasarlanmış
- 9 Pawn of the Dead anlatmak istediğini gösteren bir oyun olmuş
- 10 Uzun lafın kısası
Pawn of the Dead, iyilik ve kötülüğün amansız mücadelesi
Başta Ahmet Kamil Keleş olmak suretiyle ortalama iki senelik bir erken erişim sürecinin arkasından oyunu tam sürüme çıkarttıkları için tüm Aslan Game Studio ekibini kutlama etmek gerekiyor. Günümüzde büyük bütçeli yapımların bile çıktıktan sonrasında güncellemelerle temel mekaniklerini toplamaya çalıştığını hesaba katarsak, Pawn of the Dead erken erişimdeyken bile teknik sorunlardan oldukça uzak bir oyundu. Şimdi gelin ilkin oyunun oyuncuda oluşturduğu ilk intiba nasıl? Ona bakalım.
Oyunun arayüzü oldukça mütevazı ve kolay. Açıkçası bu mevzuda birazcık daha cilalanıp oldukca daha iyi olabilirmiş. Sadece kullanışlılığı ve anlaşılırlığı mevzusunda bana asla güçlük çıkartmadı. Bu da direkt başarıya ulaşmış bulunduğunu gösteriyor. Oyunu her açışınızda karşınıza ilkin oyunu oynamak istediğiniz dili seçmeniz ihtiyaç duyulan bir ekran çıkıyor. Burada İngilizce ve Türkçe seçenekleri mevcut. İncelemenin ilerleyen kısımlarında da vurgulayacağım sadece seslendirmelerde Türkçe desteğinin bulunduğunu belirtelim. Oyun dilini seçtiyseniz direkt ana menüye gidiyorsunuz ve burada arka planda bir şah ve vezirin bulunmuş olduğu, sağ tarafta da butonların olduğu bir tasarım karşımıza çıkıyor. Bu detaylardan hepinizin sıkıldığını biliyorum, bu yüzden direkt oynanış mekaniklerine ve oyun modlarına geçiyorum.
İyiliğe karşı fenalık, tarafınızı seçin!
Temel olarak bir taraf, öteki tarafı alt etmeye ve kralını köşeye sıkıştırmaya çalışıyor. Beyaz taraf almış olduğu taşları tahtadan silerken, siyah taraf ise kendi rengine çeviriyor. Senaryo modunda vezirinizi -hikayedeki adıyla Kraliçe Elona’yı- kaybettiğinizde oyunu yitirmiş oluyorsunuz. Veya kralınızı köşeye sıkıştırırlarsa ve içinden çıkılamaz bir mat durumuna girdiyseniz, gene kaybediyorsunuz. Doğal olarak uzun devam eden bir beyin savaşının arkasından suni zekanın sizi alt etmesi, geri döndürülemez bir durum değil. Oyunu bir hamle geriye alabilme seçeneğiniz mevcut. Bu da değişik alternatif hamleleri deneyerek, kendinizi kurtarmanıza olanak sağlıyor. Suni zeka dünyayı ele geçirir mi? Bilemeyiz fakat bu oyunda bana kendi zekâmdan kuşku ettirdi.
Pawn of the Dead oynamaya başlarken kesinlikle eğitsel kısım ilk önceliğiniz olsun. Alıştığımız satrançtan birazcık daha zor ve değişik olan yapısıyla tanışmanız için burası oldukca mühim. Size oyunun temel mekaniklerini ve düzgüsel satrançtan farklarını gösteriyor. Tam sürüm ile beraber gelen senaryo modu ise size yavaş yavaş öyküsünü konu alıyor. Her perdede 16 bölüm bulunuyor ve oyunun zorluğunu her seferinde ayarlayabiliyorsunuz. Ek olarak her perdenin başlangıcında ve oyun sonunda gösterilen sinematikler, bölüm geçtikçe karşınıza çıkan metinlerde anlatılan hikayeyi destekliyor. Bir taraftan suni zekayı alt etmeye çalışırken bir taraftan da hikayenin geri kalanını anlamak hem zorlayıcı, hem de oldukça keyifli. İlk başlangıçta size çerez benzer biçimde gelecek karşılaşmalar öykü ilerledikçe zorlaşıyor ve geçişi net şekilde hissedebiliyorsunuz. Oyuna tam sürüm ile çıkışına yakın eklenen bu senaryo modunu oldukca sevdiğimi söyleyebilirim. Doğal olarak öykü anlatımı sinematiklerin yanı sıra daha çok görselle desteklenseymiş, tadından yenmezmiş bunu da belirtelim.
“Senaryo bittiyse kaldır at artık” türünde bir oyun değil, daima keyifli olabilecek şekilde tasarlanmış
Senaryo modu bittikten sonrasında da kendiniz için bulabileceğiniz bir ekip mücadeleler mevcut. Aynı bilgisayarda bir dostunuz ya da kardeşinizle ayrık ekranda oynayabileceğiniz benzer biçimde, Steam’in Remote Play özelliği ile de arkadaşlarınıza meydan okuyabiliyorsunuz. Bunu hep klasik satranç modunda hem de Pawn of the Dead tarzıyla yapabiliyorsunuz. Başka bir oldukca oyunculu seçeneği mevcut değil. Bunun yanı sıra rastgele bölüm yaratma algoritması ile rastgele oluşturulmuş bölümlerde zorluğunu sizin belirlediğiniz suni zekalarla savaşım etme seçeneğiniz de mevcut. Sadece bölümlerin rastgele oluşturulması işlemi bir dakikadan birazcık daha çok sürüyor. Eğer her şey aniden olsun istiyorsanız bu bölümde birazcık sabretmeniz gerekecek. Oynamasının ise ayrı zevkli bulunduğunu söylemeliyim. Kendinizi alışılagelmiş durumların haricinde bulup, sanki sürmekte olan bir hikayeyi ilerletir benzer biçimde oynamaya başlamanız ve devam ettirmeniz oldukca keyifli. Satranç ile aranız iyiyse rastgele oluşturulmuş bölümlerde oldukça keyif alacağınızı belirtmeliyim.
Pawn of the Dead anlatmak istediğini gösteren bir oyun olmuş
Satranç oyununa gotik bir dokunuş ekleyen ve yapısında ufak değişimler icra eden oyunun görsel kalite kısmına da bir paragraf açmak isterim. Oyunda Gotik Harabeler, Mezarlık, Kale ve Kasaba olmak suretiyle dört değişik harita var. Hepsinin birbirinden güzel göründüğünü ve değişik ambiyansları bulunduğunu belirtmeliyim. Ek olarak hiçbirini seçmek istemeyen kullanıcılar için boş oyun dünyası da mevcut. Gerek kullanılan 3B modeller, gerekse işleme sonrası efektleriyle her bölüm değişik hissettiriyor ve oyun deneyimine değişik bir lezzet katıyor. Aralarında kale bölümünün favorim bulunduğunu da belirtmeliyim. Bunun yanı sıra kullandığımız satranç taşlarının modellemeleri, insan olan tarafın açıkça “Ben iyiliği temsil ediyorum” diye bağırması ve karanlık tarafın karanlığın diplerinde yüzmesi… İşte bu şekilde kolay detaylar bile mükemmel işlendiğinde hakkaten “kıymetli” bir şey oynadığınızı hissettiriyor. Doku kalitesi ya da herhangi bir detay gerçekçi olmaya değil, anlatmak istediğini göstermeye adanmış, ve hepsi işini layığıyla yerine getiriyor.
Müzikler mevzusunda birazcık üzgünüm, keşke daha çok müzik olsaymış ve biz oyuna daldığımızda arkada akışı hissetseymişiz. Senaryo modunda karşımıza çıkan Türkçe seslendirmenin güzelliği ve en azından bana “evimdeymişim benzer biçimde hissettirmesi” paha biçilemezdi. İlk kez Crysis oynadığımda karakterin Türkçe küfrettiğini işittiğim anda yaşadığım irkilmeyi, türüne oldukca rastlayamadığımız Türkçe seslendirmeli oyunlarda her seferinde yaşıyorum. Bu anlamda takdir etmek gerek, internasyonal pazara açılmış bir oyun olsa da Türkçe seslendirme ve altyazı desteğini eklemeyi dikkatsizlik etmemişler. Bunu diyorum, bundan dolayı tersi örneklere de birkaç kez tanık olduk. Ses efektleri ve müzikler mevzusunda da Pawn of the Dead kötü iş çıkarmamış, sadece daha iyi olabilirmiş.
Uzun lafın kısası
Pawn of the Dead, nedensizce duygusal olarak fazlasıyla bağlandığım ve oynarken oldukça keyif aldığım bir oyun oldu. Oyun süresi tamamen sizin satranç kabiliyetinize ve “şunu da göreyim nasılmış acaba” diye sorup sormamanıza bağlı. Bana kalırsa her bilgisayarda yüklü kalması ihtiyaç duyulan, “Oynayacak oyun kalmadı” krizlerine girildiğinde açılıp birkaç el suni zeka tokatlayarak keyif alınması ihtiyaç duyulan bir oyun. Görkemli bir oyun mu? Hayır o denli iddialı değil. Sadece türü ve bu türü işleyişi bakımından sınıfının en iyilerinden diyebilirim. Steam üstündeki 15,50 TL fiyatının her kuruşunu hak eden, ilmek ilmek işlenmiş bir yapım. (Mağaza sayfasına gitmek için buraya tıklayın) Bu incelemede size aktaracaklarım bu kadardı, bir başka incelemede görüşmek dileğiyle. Sevgi ve oyun ile kalınca…
Satranç adaletini kaybediyor! Aslan Game Studio tarafınca geliştirilen Pawn of the Dead oyununun teknik ve tasarımsal detaylarını inceliyoruz.
Bilhassa Türk yapımı oyunların piyasada adından bahsettirdiği bu günlerde uzun süredir erken erişimde olan Pawn of the Dead de sonunda tam sürüme geçiyor. Çok çok fazla takdir edilesi yönüyle sınıfındaki oyunlara fark atan oyun, satranç ile karanlık evrenini birleştiriyor. Bilhassa yapısında iyiliğe karşı kötülüğün adil olmayan mücadelesini fazlaca hissettiren bu yegane yapımın teknik detaylarını gelin beraber inceleyelim. “Oyunlar sanattır” mottosuyla çalışan bir ekipten, sanatla alakalı yönü ağır bir oyun…
Pawn of the Dead, iyilik ve kötülüğün amansız mücadelesi
Başta Ahmet Kamil Keleş olmak suretiyle ortalama iki senelik bir erken erişim sürecinin arkasından oyunu tam sürüme çıkarttıkları için tüm Aslan Game Studio ekibini kutlama etmek gerekiyor. Günümüzde büyük bütçeli yapımların bile çıktıktan sonrasında güncellemelerle temel mekaniklerini toplamaya çalıştığını hesaba katarsak, Pawn of the Dead erken erişimdeyken bile teknik sorunlardan oldukça uzak bir oyundu. Şimdi gelin ilkin oyunun oyuncuda oluşturduğu ilk intiba nasıl? Ona bakalım.
Oyunun arayüzü oldukça mütevazı ve kolay. Açıkçası bu mevzuda birazcık daha cilalanıp oldukca daha iyi olabilirmiş. Sadece kullanışlılığı ve anlaşılırlığı mevzusunda bana asla güçlük çıkartmadı. Bu da direkt başarıya ulaşmış bulunduğunu gösteriyor. Oyunu her açışınızda karşınıza ilkin oyunu oynamak istediğiniz dili seçmeniz ihtiyaç duyulan bir ekran çıkıyor. Burada İngilizce ve Türkçe seçenekleri mevcut. İncelemenin ilerleyen kısımlarında da vurgulayacağım sadece seslendirmelerde Türkçe desteğinin bulunduğunu belirtelim. Oyun dilini seçtiyseniz direkt ana menüye gidiyorsunuz ve burada arka planda bir şah ve vezirin bulunmuş olduğu, sağ tarafta da butonların olduğu bir tasarım karşımıza çıkıyor. Bu detaylardan hepinizin sıkıldığını biliyorum, bu yüzden direkt oynanış mekaniklerine ve oyun modlarına geçiyorum.
İyiliğe karşı fenalık, tarafınızı seçin!
Temel olarak bir taraf, öteki tarafı alt etmeye ve kralını köşeye sıkıştırmaya çalışıyor. Beyaz taraf almış olduğu taşları tahtadan silerken, siyah taraf ise kendi rengine çeviriyor. Senaryo modunda vezirinizi -hikayedeki adıyla Kraliçe Elona’yı- kaybettiğinizde oyunu yitirmiş oluyorsunuz. Veya kralınızı köşeye sıkıştırırlarsa ve içinden çıkılamaz bir mat durumuna girdiyseniz, gene kaybediyorsunuz. Doğal olarak uzun devam eden bir beyin savaşının arkasından suni zekanın sizi alt etmesi, geri döndürülemez bir durum değil. Oyunu bir hamle geriye alabilme seçeneğiniz mevcut. Bu da değişik alternatif hamleleri deneyerek, kendinizi kurtarmanıza olanak sağlıyor. Suni zeka dünyayı ele geçirir mi? Bilemeyiz fakat bu oyunda bana kendi zekâmdan kuşku ettirdi.
Pawn of the Dead oynamaya başlarken kesinlikle eğitsel kısım ilk önceliğiniz olsun. Alıştığımız satrançtan birazcık daha zor ve değişik olan yapısıyla tanışmanız için burası oldukca mühim. Size oyunun temel mekaniklerini ve düzgüsel satrançtan farklarını gösteriyor. Tam sürüm ile beraber gelen senaryo modu ise size yavaş yavaş öyküsünü konu alıyor. Her perdede 16 bölüm bulunuyor ve oyunun zorluğunu her seferinde ayarlayabiliyorsunuz. Ek olarak her perdenin başlangıcında ve oyun sonunda gösterilen sinematikler, bölüm geçtikçe karşınıza çıkan metinlerde anlatılan hikayeyi destekliyor. Bir taraftan suni zekayı alt etmeye çalışırken bir taraftan da hikayenin geri kalanını anlamak hem zorlayıcı, hem de oldukça keyifli. İlk başlangıçta size çerez benzer biçimde gelecek karşılaşmalar öykü ilerledikçe zorlaşıyor ve geçişi net şekilde hissedebiliyorsunuz. Oyuna tam sürüm ile çıkışına yakın eklenen bu senaryo modunu oldukca sevdiğimi söyleyebilirim. Doğal olarak öykü anlatımı sinematiklerin yanı sıra daha çok görselle desteklenseymiş, tadından yenmezmiş bunu da belirtelim.
“Senaryo bittiyse kaldır at artık” türünde bir oyun değil, daima keyifli olabilecek şekilde tasarlanmış
Senaryo modu bittikten sonrasında da kendiniz için bulabileceğiniz bir ekip mücadeleler mevcut. Aynı bilgisayarda bir dostunuz ya da kardeşinizle ayrık ekranda oynayabileceğiniz benzer biçimde, Steam’in Remote Play özelliği ile de arkadaşlarınıza meydan okuyabiliyorsunuz. Bunu hep klasik satranç modunda hem de Pawn of the Dead tarzıyla yapabiliyorsunuz. Başka bir oldukca oyunculu seçeneği mevcut değil. Bunun yanı sıra rastgele bölüm yaratma algoritması ile rastgele oluşturulmuş bölümlerde zorluğunu sizin belirlediğiniz suni zekalarla savaşım etme seçeneğiniz de mevcut. Sadece bölümlerin rastgele oluşturulması işlemi bir dakikadan birazcık daha çok sürüyor. Eğer her şey aniden olsun istiyorsanız bu bölümde birazcık sabretmeniz gerekecek. Oynamasının ise ayrı zevkli bulunduğunu söylemeliyim. Kendinizi alışılagelmiş durumların haricinde bulup, sanki sürmekte olan bir hikayeyi ilerletir benzer biçimde oynamaya başlamanız ve devam ettirmeniz oldukca keyifli. Satranç ile aranız iyiyse rastgele oluşturulmuş bölümlerde oldukça keyif alacağınızı belirtmeliyim.
Pawn of the Dead anlatmak istediğini gösteren bir oyun olmuş
Satranç oyununa gotik bir dokunuş ekleyen ve yapısında ufak değişimler icra eden oyunun görsel kalite kısmına da bir paragraf açmak isterim. Oyunda Gotik Harabeler, Mezarlık, Kale ve Kasaba olmak suretiyle dört değişik harita var. Hepsinin birbirinden güzel göründüğünü ve değişik ambiyansları bulunduğunu belirtmeliyim. Ek olarak hiçbirini seçmek istemeyen kullanıcılar için boş oyun dünyası da mevcut. Gerek kullanılan 3B modeller, gerekse işleme sonrası efektleriyle her bölüm değişik hissettiriyor ve oyun deneyimine değişik bir lezzet katıyor. Aralarında kale bölümünün favorim bulunduğunu da belirtmeliyim. Bunun yanı sıra kullandığımız satranç taşlarının modellemeleri, insan olan tarafın açıkça “Ben iyiliği temsil ediyorum” diye bağırması ve karanlık tarafın karanlığın diplerinde yüzmesi… İşte bu şekilde kolay detaylar bile mükemmel işlendiğinde hakkaten “kıymetli” bir şey oynadığınızı hissettiriyor. Doku kalitesi ya da herhangi bir detay gerçekçi olmaya değil, anlatmak istediğini göstermeye adanmış, ve hepsi işini layığıyla yerine getiriyor.
Müzikler mevzusunda birazcık üzgünüm, keşke daha çok müzik olsaymış ve biz oyuna daldığımızda arkada akışı hissetseymişiz. Senaryo modunda karşımıza çıkan Türkçe seslendirmenin güzelliği ve en azından bana “evimdeymişim benzer biçimde hissettirmesi” paha biçilemezdi. İlk kez Crysis oynadığımda karakterin Türkçe küfrettiğini işittiğim anda yaşadığım irkilmeyi, türüne oldukca rastlayamadığımız Türkçe seslendirmeli oyunlarda her seferinde yaşıyorum. Bu anlamda takdir etmek gerek, internasyonal pazara açılmış bir oyun olsa da Türkçe seslendirme ve altyazı desteğini eklemeyi dikkatsizlik etmemişler. Bunu diyorum, bundan dolayı tersi örneklere de birkaç kez tanık olduk. Ses efektleri ve müzikler mevzusunda da Pawn of the Dead kötü iş çıkarmamış, sadece daha iyi olabilirmiş.
Uzun lafın kısası
Pawn of the Dead, nedensizce duygusal olarak fazlasıyla bağlandığım ve oynarken oldukça keyif aldığım bir oyun oldu. Oyun süresi tamamen sizin satranç kabiliyetinize ve “şunu da göreyim nasılmış acaba” diye sorup sormamanıza bağlı. Bana kalırsa her bilgisayarda yüklü kalması ihtiyaç duyulan, “Oynayacak oyun kalmadı” krizlerine girildiğinde açılıp birkaç el suni zeka tokatlayarak keyif alınması ihtiyaç duyulan bir oyun. Görkemli bir oyun mu? Hayır o denli iddialı değil. Sadece türü ve bu türü işleyişi bakımından sınıfının en iyilerinden diyebilirim. Steam üstündeki 15,50 TL fiyatının her kuruşunu hak eden, ilmek ilmek işlenmiş bir yapım. (Mağaza sayfasına gitmek için buraya tıklayın) Bu incelemede size aktaracaklarım bu kadardı, bir başka incelemede görüşmek dileğiyle. Sevgi ve oyun ile kalınca…