Buraya Reklam Ver!
İçerik öncesi - Bu alana reklam vermek için [email protected] adresine mail atabilirsiniz.
Little Nightmares 2, rahat numaralar ile sizi korkutmak yerine dehşeti iliklerinize kadar hissettirmek için geliyor.
Little Nightmares 2, ilk oyunun başarıyla uyguladığı platform ve korku öğelerini daha da gelişmiş bir şekilde, yepyeni bir karakter ile bizlere sunuyor. Bu geliştirmelerin ne kadar başarı göstermiş bulunduğunu ve oyunu ne kadar ileri taşıdığını beraber inceleyelim.
İçindekiler
- 1 Fazla Tv İzlemek Zararlıdır
- 1.1 Artık Yalnız Değiliz
- 1.2 Televizyonunuzun Ayarlarıyla Oynayın
- 1.3 İlginizi Çekebilir
- 1.4 Steam: Sand Land Akira Toriyama’nın Son Mirası
- 1.5 Wakanda’nın Derinliklerini Keşfet: Black Panther Oyunu
- 1.6 Front Mission 2 30 Nisan’da PC, PlayStation ve Xbox’ta
- 1.7 Takım Çatışmalarının Yeni Adresi: Marvel Rivals İncelemesi
- 1.8 Sniper Elite 5 İncelemesi
- 1.9 System Shock İncelemesi (Yeni Versiyon)
- 2 Fazla Tv İzlemek Zararlıdır
Fazla Tv İzlemek Zararlıdır
Tıpkı ilk oyunda olduğu benzer biçimde, Little Nightmares 2’de sizi acayip bir dünyanın içine bırakıyor. Mono isminde, kafasına kağıt poşet geçirmiş bir karakteri denetim ediyoruz. Karakterimizin niçin kafasında bir kağıt poşet var, tuzaklarla dolu ormana nasıl geldi benzer biçimde soruları kendimize yönelttiğimiz sırada avcının kabinine ulaşıyoruz. Burada ilk oyundan tanıdığımız Six ile karşılaşıyor ve onu kurtardıktan sonrasında, avcının elinden kurtulmaya çalışıyoruz.
Ormanda başlamış olan öykü kısa bir süre sonrasında çarpık bir kent ve şehirde bulunan okul, hastane benzer biçimde tesislerde devam ediyor. Her bölümün kendi içinde küçük bir hikayesi ve hususi bir fena erişkin karakteri bulunuyor. Bu karakterler çoğu zaman erişkin kişiler ve günlük hayatlarına devam ediyor benzer biçimde gözükseler bile sizi gördüklerinde haddinizi bildirmek için üstünüze koşarken korkmadan edemiyorsunuz.
Her yeni bölüm birbirinden değişik tasarlanmış ve hiçbir şekilde yine hissiyatı vermiyor. Atmosfer kesinlikle oldukça başarı göstermiş ve düşmanlarımız rutin işleriyle uğraşırken hem etkisi altına alan hemde ürkütücü gözüküyorlar. Etrafta gezinirken “burada ne olmuş da bu hale gelmiş” sorusu aklımızdan bir türlü çıkmıyor.
Zorbalar ile dolu okuldan, ışığa duyarlı hastalara, girdiğimiz her ortam bizlere yeni bir deneyim sunuyor. Hem yetişkinlerin elinden kaçarken hem de şehrin sokaklarında yolumuzu bulmaya çalışırken devamlı olarak içimizde bir korku duygusu yer etmeyi başarıyor. Jumpscare dolu oyunların hiçbir şekilde veremediği korku hissini, hastanede elimizde fener ile karanlıkta kaldığımız bölümlerde iliklerimize kadar hissediyoruz.
Öykü mevzusunda canımı sıkan bazı şeyler, “şunun sebebini öğrenseydik” söylediğim kısımlar olsa da, bilinmezlik oyunun ürkütücü atmosferine katkıda bulunuyor. Bu yüzden fazla yakınma edemiyorum. En oldukça canımı sıkan kısım, oyunun tanıtımlarında dahi Six ile beraber hareket ettiğimizin duyurulması oldu. Oyun içinde kim bulunduğunu görmek, ilk oyunu oynamış olanlar için güzel bir sürpriz olabilirdi.
Netice olarak Little Nightmares 2 öykü ve atmosfer açısından mükemmel bir iş çıkarıyor. Başından sonuna “Şimdi ne olacak” heyecanı ile oynadım. Ek olarak ufak bir not düşmek isterim. Uzun süreden beri düşmanların kaderini belirleyebileceğim bir oyun gelmemişti. Little Nightmares 2 gözünüze sokmasa bile, bir çok süre ikinci bir seçenek sunuyor. Bunu fark ettikten sonrasında daha oldukça keyif almaya başladım.
Artık Yalnız Değiliz
Little Nightmares 2’nin oynanışı, ilk oyunu oynamış olanların yabancılık çekmeyeceği şekilde hazırlanmış. Mono ile belli yükseklikteki nesnelere tırmanabiliyor, eşyaları yerden alıp sağa sola fırlatabiliyor ve asılı duran nesnelere tutunarak sallanabiliyoruz. Ek olarak oyuna yeni eklenen dövüş sistemi yardımıyla, çevrede bulduğumuz silahlar ile kendimizi müdafa ya da önümüzdeki engelleri kırıp geçme şansına da sahibiz. Doğal olarak yanımızda gezen Six yardımıyla daha yüksek bölgelere yetişme ya da organize bir halde bulmaca çözme imkanımız da var.
Oyundaki bulmacalar oldukça kolay olsa gerek. Çoğunu bir ya da iki denemede geçebiliyorsunuz. İlk oyundan da hatırlayacağınız takip bölümleri ise sizi diken üstünde tutmaya kafi gelecek kadar zor ve gerilmiş. Dövüş sistemi ise daha oldukça hedefi tutturma ve doğru zamanlamaya bağlı bir mini oyun benzer biçimde.
Oynanış güzel olmuş dedim fakat bazı sıkıntıları dile getirmem gerekiyor. Bulmacalar mevzusunda bir sıkıntım yok, kendi dikkatsizliğim yüzünden 15 dakika kaybettiğim bulmaca bile oldukça rahat bir halde çözülebiliyor. Yaşayacağınız en büyük problem Six’in durması ihtiyaç duyulan yerde durmaması yüzünden ulaşamadığınız platformlar olabilir, bu da daima olan bir durum değil. Düşmanlardan kaçtığımız yerlerde kameranın azizliğine uğradığım durumlar oldu. Önümde duran ve zıplayıp geçebileceğimi bildiğim bir noktayı geçemediğim için onlarca defa baştan oynamam ihtiyaç duyulan bölümler oldu. Bilhassa okul bölümünde devamlı yaşadığım bir öteki problem ise, düşmanın beni görmemesi ihtiyaç duyulan noktalarda bile devamlı olarak yakalanmam oldu. Başlangıçta üstünüze feryat atarak gelen bir kafa ürkütücü olsa da bir süre sonrasında “hadi kap da baştan başlayayım” demeye başlıyor insan. Checkpoint sistemi ilk oyuna bakılırsa daha insaflı olduğundan, yakalanmak oldukça büyük bir sorun yaratmıyor.
Oyunun dövüş kısmını oldukça sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Aslına bakarsanız küçük bir çocuk olan Mono, kendisi ile aynı boya haiz balta, boru ve kepçe benzer biçimde silahları rakiplerine karşı savurarak dövüşebiliyor. Bu rakipler de bizimle aynı boyda olmasına karşın, bizde olmayan çevikliğe sahipler. Bilhassa bir noktada iki düşmana karşı savaşım ederken bu durum oldukça canımı sıktı. Doğru anda doğru noktaya saldırmam gerektiği halde onlarca defa (kendi yeteneksizliğimden dolayı) başarısız oldum. En sonunda etrafta koşarak Six’in kaçış yolunu açmasını sağladım, hatta son tahtayı birlikte çektik. Buna karşın oyun kısmı bitirmeme izin vermedi. Düşmanları yenene kadar kapıdan çıkamadım, Six ise iki düşman beni kovalarken yere oturup izledi.
Kameranın bulmacalarda problem çıkarabildiğini söyledim fakat genel olarak ilk oyundakinden oldukça daha iyi bir kameraya sahibiz. Düzgüsel zamanlarda çevreyi istediğimiz benzer biçimde incelememizi elde eden kamera, aksiyon başladığında daha sinematik bir hal alıp, mükemmel görüntüler izlememizi sağlıyor. Görsel olarak müthiş bir iş çıkaran oyun, kamera ile bunu desteklemeyi başarıyor.
Televizyonunuzun Ayarlarıyla Oynayın
Oyun mükemmel gözüküyor. Girdiğiniz her bölge mavi, siyah ve beyazın hakim olduğu yepyeni bir görsel şölen sunuyor. Hastane, okul ya da şehrin sokakları benzer biçimde günlük hayatımızın bir parçası olan bölgeler, oyunun ürkütücü atmosferine uygun olarak rahatsız edici fakat etkisi altına alan bir halde bizlere sunuluyor. Bazı bölümlerde ekran görüntüsü almak için kumandayı bırakıp öldüğüm anlamış olur bile oldu. Hem ana karakterlerimiz hem de çevredeki öteki kişilerin animasyonları oldukça güzel gözüküyor. Zorbaların saldırımız ıskaladığımız süre dil çıkarıp dalga geçmeleri, hastanedeki hastaların ışığa bakılırsa verdiği tepkiler, Mono’nun silahı ile beraber savrulması, yetişkinlerin bizi görmeden ilkin gerçekleştirdiği rutin işler benzer biçimde bir sürü kaliteli animasyon, oyunun görsel yanını güçlendiriyor.
Görsel olarak oldukça iyi bir iş çıkaran oyun, performans açısından da tatminkar. Tavsiye edilen sistem gereksinimleri bile oldukça düşük olan oyun, kısa yükleme süreleri ve sorunsuz performansı ile dikkat çekiyor. Oyunu HDD üstünden oynamama karşın bölüm geçişlerindeki yüklemeler esnasında iki saniyelik bir yavaşlama haricinde asla sorun yaşamadım. SSD üstünden oynadığınız takdirde bu problem bile ortaya çıkmayacaktır. Little Nightmares 2’nin müzikleri, ilk oyunda da çalışan Tobias Lilja tarafınca bestelenmiş. Oyun ses ve müziklerin kullanımı mevzusunda benden tam puan alıyor. İmkanınız var ise oyunu kulaklıkla oynayın, kesinlikle pişman olmazsınız.
Netice
Little Nightmares 2, ilk oyunun iyi yapmış olduğu her şeyi alıp, üzerine daha fazlasını koymayı başarmış. Korkuyu ve dehşeti duymak için ucuz jumpscare sahnelerine gereksinim olmadığını kanıtlayan oyun olmuş. Little Nightmares oynamamış olan oyuncuların bile keyif alabileceği, oynamış olanların ise memnuniyetle karşılayacağı bilgileri barındıran bir hikayeye haiz.
Little Nightmares 2’nin averaj oynanış süresi 6 saat civarında. Oyun içindeki gölge frekansları ve toplanacak şapkaları da dahil edersek, oyunu yüzde yüz olarak ortalama 8 saatte bitirmek mümkün. Yurtdışında 30 dolara satılan oyunun vatanımızda satış fiyatı Steam’de 149 TL, Playstation tarafına bakarsak bu fiyat birazcık daha yüksek olsa da hem PS4 hem de PS5 sürümünü içeriyor. İçerik olarak yurtdışı fiyatının hakkını verse bile, ülkemizdeki fiyatı için kararsızım. Aceleniz yoksa bir indirim bekleyebilirsiniz. Fırsatını bulduğunuzda bu deneyimi deneyim etmenizi kesinlikle tavsiye ediyorum.
Little Nightmares 2, rahat numaralar ile sizi korkutmak yerine dehşeti iliklerinize kadar hissettirmek için geliyor.
Little Nightmares 2, ilk oyunun başarıyla uyguladığı platform ve korku öğelerini daha da gelişmiş bir şekilde, yepyeni bir karakter ile bizlere sunuyor. Bu geliştirmelerin ne kadar başarı göstermiş bulunduğunu ve oyunu ne kadar ileri taşıdığını beraber inceleyelim.
Fazla Tv İzlemek Zararlıdır
Tıpkı ilk oyunda olduğu benzer biçimde, Little Nightmares 2’de sizi acayip bir dünyanın içine bırakıyor. Mono isminde, kafasına kağıt poşet geçirmiş bir karakteri denetim ediyoruz. Karakterimizin niçin kafasında bir kağıt poşet var, tuzaklarla dolu ormana nasıl geldi benzer biçimde soruları kendimize yönelttiğimiz sırada avcının kabinine ulaşıyoruz. Burada ilk oyundan tanıdığımız Six ile karşılaşıyor ve onu kurtardıktan sonrasında, avcının elinden kurtulmaya çalışıyoruz.
Ormanda başlamış olan öykü kısa bir süre sonrasında çarpık bir kent ve şehirde bulunan okul, hastane benzer biçimde tesislerde devam ediyor. Her bölümün kendi içinde küçük bir hikayesi ve hususi bir fena erişkin karakteri bulunuyor. Bu karakterler çoğu zaman erişkin kişiler ve günlük hayatlarına devam ediyor benzer biçimde gözükseler bile sizi gördüklerinde haddinizi bildirmek için üstünüze koşarken korkmadan edemiyorsunuz.
Her yeni bölüm birbirinden değişik tasarlanmış ve hiçbir şekilde yine hissiyatı vermiyor. Atmosfer kesinlikle oldukça başarı göstermiş ve düşmanlarımız rutin işleriyle uğraşırken hem etkisi altına alan hemde ürkütücü gözüküyorlar. Etrafta gezinirken “burada ne olmuş da bu hale gelmiş” sorusu aklımızdan bir türlü çıkmıyor.
Zorbalar ile dolu okuldan, ışığa duyarlı hastalara, girdiğimiz her ortam bizlere yeni bir deneyim sunuyor. Hem yetişkinlerin elinden kaçarken hem de şehrin sokaklarında yolumuzu bulmaya çalışırken devamlı olarak içimizde bir korku duygusu yer etmeyi başarıyor. Jumpscare dolu oyunların hiçbir şekilde veremediği korku hissini, hastanede elimizde fener ile karanlıkta kaldığımız bölümlerde iliklerimize kadar hissediyoruz.
Öykü mevzusunda canımı sıkan bazı şeyler, “şunun sebebini öğrenseydik” söylediğim kısımlar olsa da, bilinmezlik oyunun ürkütücü atmosferine katkıda bulunuyor. Bu yüzden fazla yakınma edemiyorum. En oldukça canımı sıkan kısım, oyunun tanıtımlarında dahi Six ile beraber hareket ettiğimizin duyurulması oldu. Oyun içinde kim bulunduğunu görmek, ilk oyunu oynamış olanlar için güzel bir sürpriz olabilirdi.
Netice olarak Little Nightmares 2 öykü ve atmosfer açısından mükemmel bir iş çıkarıyor. Başından sonuna “Şimdi ne olacak” heyecanı ile oynadım. Ek olarak ufak bir not düşmek isterim. Uzun süreden beri düşmanların kaderini belirleyebileceğim bir oyun gelmemişti. Little Nightmares 2 gözünüze sokmasa bile, bir çok süre ikinci bir seçenek sunuyor. Bunu fark ettikten sonrasında daha oldukça keyif almaya başladım.
Artık Yalnız Değiliz
Little Nightmares 2’nin oynanışı, ilk oyunu oynamış olanların yabancılık çekmeyeceği şekilde hazırlanmış. Mono ile belli yükseklikteki nesnelere tırmanabiliyor, eşyaları yerden alıp sağa sola fırlatabiliyor ve asılı duran nesnelere tutunarak sallanabiliyoruz. Ek olarak oyuna yeni eklenen dövüş sistemi yardımıyla, çevrede bulduğumuz silahlar ile kendimizi müdafa ya da önümüzdeki engelleri kırıp geçme şansına da sahibiz. Doğal olarak yanımızda gezen Six yardımıyla daha yüksek bölgelere yetişme ya da organize bir halde bulmaca çözme imkanımız da var.
Oyundaki bulmacalar oldukça kolay olsa gerek. Çoğunu bir ya da iki denemede geçebiliyorsunuz. İlk oyundan da hatırlayacağınız takip bölümleri ise sizi diken üstünde tutmaya kafi gelecek kadar zor ve gerilmiş. Dövüş sistemi ise daha oldukça hedefi tutturma ve doğru zamanlamaya bağlı bir mini oyun benzer biçimde.
Oynanış güzel olmuş dedim fakat bazı sıkıntıları dile getirmem gerekiyor. Bulmacalar mevzusunda bir sıkıntım yok, kendi dikkatsizliğim yüzünden 15 dakika kaybettiğim bulmaca bile oldukça rahat bir halde çözülebiliyor. Yaşayacağınız en büyük problem Six’in durması ihtiyaç duyulan yerde durmaması yüzünden ulaşamadığınız platformlar olabilir, bu da daima olan bir durum değil. Düşmanlardan kaçtığımız yerlerde kameranın azizliğine uğradığım durumlar oldu. Önümde duran ve zıplayıp geçebileceğimi bildiğim bir noktayı geçemediğim için onlarca defa baştan oynamam ihtiyaç duyulan bölümler oldu. Bilhassa okul bölümünde devamlı yaşadığım bir öteki problem ise, düşmanın beni görmemesi ihtiyaç duyulan noktalarda bile devamlı olarak yakalanmam oldu. Başlangıçta üstünüze feryat atarak gelen bir kafa ürkütücü olsa da bir süre sonrasında “hadi kap da baştan başlayayım” demeye başlıyor insan. Checkpoint sistemi ilk oyuna bakılırsa daha insaflı olduğundan, yakalanmak oldukça büyük bir sorun yaratmıyor.
Oyunun dövüş kısmını oldukça sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Aslına bakarsanız küçük bir çocuk olan Mono, kendisi ile aynı boya haiz balta, boru ve kepçe benzer biçimde silahları rakiplerine karşı savurarak dövüşebiliyor. Bu rakipler de bizimle aynı boyda olmasına karşın, bizde olmayan çevikliğe sahipler. Bilhassa bir noktada iki düşmana karşı savaşım ederken bu durum oldukça canımı sıktı. Doğru anda doğru noktaya saldırmam gerektiği halde onlarca defa (kendi yeteneksizliğimden dolayı) başarısız oldum. En sonunda etrafta koşarak Six’in kaçış yolunu açmasını sağladım, hatta son tahtayı birlikte çektik. Buna karşın oyun kısmı bitirmeme izin vermedi. Düşmanları yenene kadar kapıdan çıkamadım, Six ise iki düşman beni kovalarken yere oturup izledi.
Kameranın bulmacalarda problem çıkarabildiğini söyledim fakat genel olarak ilk oyundakinden oldukça daha iyi bir kameraya sahibiz. Düzgüsel zamanlarda çevreyi istediğimiz benzer biçimde incelememizi elde eden kamera, aksiyon başladığında daha sinematik bir hal alıp, mükemmel görüntüler izlememizi sağlıyor. Görsel olarak müthiş bir iş çıkaran oyun, kamera ile bunu desteklemeyi başarıyor.
Televizyonunuzun Ayarlarıyla Oynayın
Oyun mükemmel gözüküyor. Girdiğiniz her bölge mavi, siyah ve beyazın hakim olduğu yepyeni bir görsel şölen sunuyor. Hastane, okul ya da şehrin sokakları benzer biçimde günlük hayatımızın bir parçası olan bölgeler, oyunun ürkütücü atmosferine uygun olarak rahatsız edici fakat etkisi altına alan bir halde bizlere sunuluyor. Bazı bölümlerde ekran görüntüsü almak için kumandayı bırakıp öldüğüm anlamış olur bile oldu. Hem ana karakterlerimiz hem de çevredeki öteki kişilerin animasyonları oldukça güzel gözüküyor. Zorbaların saldırımız ıskaladığımız süre dil çıkarıp dalga geçmeleri, hastanedeki hastaların ışığa bakılırsa verdiği tepkiler, Mono’nun silahı ile beraber savrulması, yetişkinlerin bizi görmeden ilkin gerçekleştirdiği rutin işler benzer biçimde bir sürü kaliteli animasyon, oyunun görsel yanını güçlendiriyor.
Görsel olarak oldukça iyi bir iş çıkaran oyun, performans açısından da tatminkar. Tavsiye edilen sistem gereksinimleri bile oldukça düşük olan oyun, kısa yükleme süreleri ve sorunsuz performansı ile dikkat çekiyor. Oyunu HDD üstünden oynamama karşın bölüm geçişlerindeki yüklemeler esnasında iki saniyelik bir yavaşlama haricinde asla sorun yaşamadım. SSD üstünden oynadığınız takdirde bu problem bile ortaya çıkmayacaktır. Little Nightmares 2’nin müzikleri, ilk oyunda da çalışan Tobias Lilja tarafınca bestelenmiş. Oyun ses ve müziklerin kullanımı mevzusunda benden tam puan alıyor. İmkanınız var ise oyunu kulaklıkla oynayın, kesinlikle pişman olmazsınız.
Netice
Little Nightmares 2, ilk oyunun iyi yapmış olduğu her şeyi alıp, üzerine daha fazlasını koymayı başarmış. Korkuyu ve dehşeti duymak için ucuz jumpscare sahnelerine gereksinim olmadığını kanıtlayan oyun olmuş. Little Nightmares oynamamış olan oyuncuların bile keyif alabileceği, oynamış olanların ise memnuniyetle karşılayacağı bilgileri barındıran bir hikayeye haiz.
Little Nightmares 2’nin averaj oynanış süresi 6 saat civarında. Oyun içindeki gölge frekansları ve toplanacak şapkaları da dahil edersek, oyunu yüzde yüz olarak ortalama 8 saatte bitirmek mümkün. Yurtdışında 30 dolara satılan oyunun vatanımızda satış fiyatı Steam’de 149 TL, Playstation tarafına bakarsak bu fiyat birazcık daha yüksek olsa da hem PS4 hem de PS5 sürümünü içeriyor. İçerik olarak yurtdışı fiyatının hakkını verse bile, ülkemizdeki fiyatı için kararsızım. Aceleniz yoksa bir indirim bekleyebilirsiniz. Fırsatını bulduğunuzda bu deneyimi deneyim etmenizi kesinlikle tavsiye ediyorum.